อยู่บ้าน ฟังแม่บ่น
อยู่โรงเรียน ฟังครูบ่น
อยู่ตลาด ฟังแม่ค้าบ่น
เข้าเฟสบุ๊ก มีแต่คนบ่นลงสเตตัส
ไปหาเพื่อน มันก็บ่นให้ฟังอีก - -"
....สุดท้าย ก็มานั่งบ่นกับตัวเอง
>>>>เบื่อ<<<<
หลายคนคุ้นเคยและรู้จักกับคำว่า"บ่น" ซึ่งหมายถึง อาการจู้จี้ จุกจิก การว่ากล่าว การพร่ำว่า
และแน่นอนต้องรู้สึกรำคาญเมื่อมีคนมาบ่นให้เราฟัง แต่จะมีใครรู้บ้างว่าทำไมคนเหล่านั้นถึงเกิดอาการที่เรียกว่า "บ่น"
1) เป็นห่วง เลยบ่นไปเพื่อให้คนฟังคิดตาม แต่ร้อยๆทั้งร้อยก็ฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
2) เครียด ไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหายังไง เลยบ่นไปก่อน
3) ไม่ชอบใจ เห็นคนเดินผ่านไปผ่านมาก็มานั่งบ่นหาว่าคนนั้นอย่างงี้ คนนี้อย่างโ้น้น ทำอะไรก็ขัดหูขัดตาไปซะหมด
ถือได้ว่าการบ่นเป็นการปลดปล่อยความเครียด ความทุกข์ได้วิธีหนึ่ง แต่คุณควรเลือกที่จะไปบ่นให้ใครฟัง ถ้าไปบ่นกับคนที่อารมณ์ไม่ค่อยดีละก็ คุณอาจจะโดนบ่น แทน
การที่บ่นด้วยเรื่องที่มีสาระ ถ้าเราเป็นคนบ่น ก็ควรบ่นด้วยความอ่อนโยน อาจมีมุกตลกเชิงเปรียบเทียบให้คนฟัง และไม่ควรบ่นเรื่องเดิมๆบ่อยๆ ควรเว้นช่วงแล้วค่อยบ่นต่อ
แต่ถ้าเราเป็นคนฟัง เชื่อว่าคงไม่มีใครอยากมานั่งฟังคนอื่นบ่นเราหรอกใช่มั๊ย? แต่ให้เรานึกว่า สิ่งที่คนๆหนึ่งบ่นนั้น อาจเป็นสิ่งที่เราทำพลาดควรแก้ไข แต่ไม่ควรไปเถียงกลับ ถ้าหากไม่อยากฟังก็ทำหูทวนลมไป
